PRZESŁANIE DO MIESZKAŃCÓW ZIEMI MILICKIEJ, PLACÓWEK OŚWIATY I KULTURY, ORGANIZACJI I SAMORZĄDÓW – W 100. ROCZNICĘ ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI
W tym roku obchodzić będziemy wielki jubileusz Niepodległości Polski. Już obecnie podejmowane są inicjatywy mające upamiętnić dzień 11 listopada 1918 roku.
Przywołujemy pamięć o historii sprzed 100 laty i o ludziach, którzy przywrócili Polsce wolność. Uczcijmy godnie tamte wydarzenia i czynnie włączmy się do obchodów 100. Rocznicy Odzyskania Niepodległości.
Wzywam wszystkie środowiska polityczne, samorządowe i społeczne do zaniechania wszelkich sporów i niewykorzystywania obchodów Narodowego Święta Niepodległości wyłącznie dla swoich celów.
Przez długie lata Rzeczpospolita Polska pogrążona była w niewoli trzech wielkich mocarstw. Chociaż powstania zbrojne kończyły się klęską, to jednak Polacy świadomi swojej tożsamości, wiary, tradycji, języka i historii, nigdy nie pogodzili się z utratą wolności. Wyjątkowym momentem w nadziei na niepodległość stał się wybuch I wojny światowej, w której naprzeciw siebie stanęli zaborcy Polski. Na przełomie XIX i XX wieku na Ziemiach Polskich tworzono organizacje, które dały początek formacjom zbrojnym walczącym na frontach I wojny i później, po jej zakończeniu.
Pamiętajmy, że przywrócenie Ojczyźnie wolności było dziełem całego Narodu Polskiego. W tym chwalebnym czynie brała udział szlachta i chłopi, inteligencja i robotnicy, arystokracja i duchowieństwo, socjaliści i demokraci, narodowi demokraci i konserwatyści; wszyscy, którzy chcieli żyć w wolnej Polsce.
Oddajmy hołd twórcom, dowódcom i żołnierzom Strzelca i Drużyn Strzeleckich, Drużyn Bartoszowych, Polowych Drużyn Sokoła, I Kompanii Kadrowej, komendantom i legionistom I, II i III Brygady Legionów, twórcom, dowódcom i żołnierzom Błękitnej Armii. Pochylmy czoła przed wielkimi Polakami na trwale zapisanymi na kartach historii i utrwalonymi w pamięci Polaków. Oddajmy hołd marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu, walczącemu o wolność Ojczyzny oraz Romanowi Dmowskiemu i Ignacemu Janowi Paderewskiemu, bez których nie byłoby uznania Polski na arenie międzynarodowej. Pamiętajmy o działaczach niepodległościowych tworzących Rząd Lubelski, z Ignacym Daszyńskim na czele. Złóżmy hołd Radzie Regencyjnej, którą tworzyli : Aleksander arcybiskup Kakowski, Józef hrabia Ostrowski i Zdzisław książę Lubomirski, która już 7 października 1918 roku ogłosiła Niepodległość Polski, a 11 listopada 1918 roku przekazała władzę wojskową i naczelne dowództwo wojsk polskich brygadierowi Józefowi Piłsudskiemu. Tę datę uznano później jako symboliczny dzień Odrodzenia Państwa Polskiego. Ustawą z dnia 23 kwietnia 1937 roku dzień 11 listopada ustanowiono jako Narodowe Święto Niepodległości.
Wolność, która przyszła w 1918 roku nie była dana Narodowi Polskiemu raz na zawsze. Jeszcze przez kilka lat przyszło Polakom walczyć o wolną Ojczyznę. Dalej trwały walki o Lwów i Zachodnią Ukrainę. O Ziemie Polskie walczono w trzech Powstaniach Śląskich i w Powstaniu Wielkopolskim. Trwały plebiscyty o przynależność do Polski Warmii, Mazur i Górnego Śląska. Oddajmy hołd bohaterskim powstańcom, obrońcom Lwowa , Polskim Orlętom.
Największym zagrożeniem dla wolności Ojczyzny była agresja Rosji Radzieckiej. Oddajmy hołd obrońcom Polski w wojnie polsko – bolszewickiej: żołnierzom, dowódcom i całemu Narodowi Polskiemu, z jego wielkim wtedy przywódcą Wincentym Witosem, chłopem – premierem, który nie uległ bolszewickiej propagandzie i wezwał Naród do walki. Uczcijmy pamięć bohaterów Bitwy Warszawskiej i jej głównego stratega Tadeusza Rozwadowskiego.
Cześć pamięci o tych, którzy przywrócili Polsce wolność, którzy walczyli i oddali życie za Ojczyznę.
Jan Krzysztofik
Radny Powiatu Milickiego
(Przewodniczący Rady)